Begijnhof en belevingscentrum

Sinds 1998 behoort het Begijnhof tot het UNESCO werelderfgoed. Het Begijnhof dateert al van de 13de eeuw. Je kan er flaneren langs de kleine huisjes en het binnenplein of de Mattheuskapel bezoeken. 

In de Sint-Annazaal is het fijne belevingscentrum ondergebracht. Met een mix van authentiek erfgoed en moderne mediatechnieken wordt het fenomeen 'begijnhoven' opnieuw geïnterpreteerd.

In dit bijzonder fijne belevingscentrum word je verrassend dynamisch en interactief door die vele eeuwen geschiedenis geloodst. Bewogen jaren waarin het Begijnhof vele malen verwoest werd. Drie madammen met karakter, Marie Van den Brande (15de eeuw), Barbara Bonte (17de eeuw) en Clementia Hiers (19de eeuw), allen ooit grootjuffrouw, nemen je mee op sleeptouw en lichten een tip van de sluier. Je komt er achter hoe hun dagelijkse leven er uit zag, je ziet het Begijnhof evolueren en kunt de Begijnhofschatten bewonderen. Een verrassend beeld van de hand van Lieve Blancquaert, centraal ingeplant, verwijst naar het sterke radicale en mystieke karakter van de begijnen. En dat allemaal in die glorieuze Sint-Annazaal, opgetrokken in 1682, die je een heerlijk zicht serveert op de bleekweide en de 17de-eeuwse huisjes die haar omarmen. De essentie van het Begijnhof, samengebald in één beeld. Alleen al daarom is dit Belevingscentrum een bezoekje waard.

Boven het belevingscentrum vind je nog een polyvalente zaal, die kan gehuurd worden voor activiteiten zoals vergaderingen, tentoonstellingen en concerten.

Beide verdiepingen vormen samen de Sint-Annazaal, die in 1682 werd opgericht om er het bestuur van het Begijnhof te herbergen. Het gebouw kreeg in de loop der eeuwen verschillende bestemmingen, onder andere als militair hospitaal na de Franse Revolutie en als zondagsschool voor de textielarbeiders Sint-Anna.